Zaproszenie na nocne czuwanie na Jasnej Górze 18/19.XII.2021

Przed nami czyli Wspólnotą Krwi Chrystusa, nocne czuwanie  przed obliczem Matki Bożej na Jasnej Górze. Niebawem, nocą z 18 na 19 grudnia Wspólnota Krwi Chrystusa spotka się w wieczerniku z Maryją. Matka, będąca niewyczerpanym źródłem radości, chciałaby wylać ją na swoje dzieci. Czy są one gotowe ją przyjąć, czy wolą być zatroskane i skłonne do smutku? Patrzymy na Maryję m. in. przez pryzmat Jej przymiotów zawartych w wezwaniach Litanii Loretańskiej. Jednym z wezwań jest „Przyczyno naszej radości – módl się za nami”

Spotkanie Maryi i Elżbiety było pełne radości, wesołości i promiennego uśmiechu.

Maryja otrzymała z nieba, przez anioła niezwykłą wiadomość, a nawet polecenie: Raduj się (Łk 1, 28) To „raduj się” naznaczyło Ją w sposób trwały. Skoro Bóg zstępuje pomiędzy ludzi, nie ma powodu do niepokoju, obaw czy smutku. Przeciwnie – trzeba otworzyć serce na najbardziej radosną niespodziankę. Gdzie są dwaj albo trzej zebrani w imię moje, tam jestem pośród nich (Mt 18,20). Święto rodzi się ze świadomości obecności Boga. Z uwagi na tę obecność rodzi się wesołość i radość, ponieważ Bóg jest pośród nas.

Program czuwania nocnego WKC

21.00 —      Apel Jasnogórski  —  ks. Krzysztof  CPPS

21.30 — 21.45   Powitanie — Rada Krajowa WKC

21.45 — 22.15   Konferencja — Dr Ewa Nieroba

22.15 — 23.05 temat: „Małżeństwo” (I tajemnica radosna) — WKC – Podregion Zamojski

23.05 — 23.55  Uwielbienie (II tajemnica radosna) — Siostry Misjonarki MSC

24.00 — 1.00  Eucharystia

Przewodniczenie — ks. Daniel CPPS
Homilia – ks. Ignacy CPPS
Czytania – Rada Krajowa: I – Cz. N.; II — J.D.
Psalm — Siostry Misjonarki MSC
Modlitwa wiernych – Maria Kaźmierczak i Lucyna
Witek (WKC)

1.00 — 1.30    Różaniec do Krwi Chrystusa — Siostry Adoratorki ASC

1.30 — 2.15  temat: „Dzieci” (III tajemnica radosna) – WKC Podregion Swarzewski

2.15 — 3.00  temat: „Dziadkowie” (IV tajemnica radosna) – WKC Podregion Częstochowski

3.00 — 3.45  temat: „Rodzina” (V tajemnica radosna) – WKC Podregion Ożarowski

3.45 — 3.55   Zakończenie czuwania i rozesłanie – ks. Daniel CPPS, Animatorzy Krajowi.

Rozdawanie opłatków –  wyznaczeni animatorzy WKC

---

Niektórzy ludzie opierają się przyjęciu tego daru i lepiej się czują z powagą, zatroskaniem czy smutkiem, niż z radością i świętem. Chyba jakoś naturalnie o wiele łatwiej nam mówić o cierpieniu albo nieszczęściu, albo kłopotach, ponieważ te sytuacje są nam o wiele bliższe i bardziej bezpośrednie. Słyszymy od samego Jezusa wezwanie na rozpoczęcie Adwentu: „nabierzcie ducha i podnieście głowy”, a Święty Paweł wzywa nas słowami: „Radujcie się zawsze w Panu”, więc powinniśmy uczyć się radości, dostrzegać powody do jej wyrażania, a tym samym porzucić swe katastroficzne wizje, smutne przewidywania dotyczące pandemii, losów świata, Kościoła, katastrof i przestać chodzić z posępnymi twarzami.

Przygotowując się do przeżycia nocnego czuwania w kaplicy cudownego obrazu Czarnej Madonny na Jasnej Górze, we Wspólnocie Krwi Chrystusa, warto mieć świadomość, że wszelkie wspólne święta stwarzają możliwości do przeżycia autentycznej radości i pojednania.

Eksplozję radości Matki Bożej w scenie Nawiedzenia, Jej śpiew znamy pod nazwą „Magnificat”. Matka Boża wyśpiewuje wielkie dzieła Boga, głosi Jego cuda.

 „O Maryjo, pozwól nam zrozumieć moc Twego śpiewu i naucz nas stawiać sobie trudne pytania”: Czy jesteśmy ludem, który umie świętować? Czy chcemy wspólnie świętować? Czy potrafimy wspólnie świętować? Czy umiemy otworzyć serce do dzielenia się radością?

Odpowiedź na te pytania wydaje się być oczywista – „tak! Oczywiście! Po co pytać?”
Warto jednak ciągle na nowo zadawać sobie te pytania, i wykorzystywać okazje do wspólnego świętowania we wspólnocie i w rodzinie, aby, przekazać dobre słowo, wymienić szczere uściski
z tymi wszystkimi, którym mamy coś do wybaczenia. Aby przede wszystkim wyśpiewać Bogu pieśń wdzięczności za wszystko, co nam uczynił, jak Maryja wyśpiewała u Elżbiety „Magnificat”.

Maryja, która zaniosła Jezusa ludziom, zanim się jeszcze urodził, daje nam do zrozumienia, że Jej Syn raduje się, kiedy my wychodzimy z Nim do innych i niesiemy im Jego Miłość. Napełnieni Bożą radością we Wspólnocie, we wspólnym świętowaniu nie możemy zatrzymywać tej radości dla siebie. Jako wspólnota w Kościele, jesteśmy wezwani do bycia świadkami szczęścia i radości z powodu posiadania Chrystusa jako Oblubieńca. To On jest głównym źródłem naszej radości!

Czesława Nowak