Wspólnota żyła, budowała i funkcjonowała według następujących zasad:
— Bądź oczami i uszami Boga, aby widzieć i słyszeć potrzeby innych.
— Bądź przedłużeniem rąk i nóg Boga, aby wyjść tym potrzebom naprzeciw.
— Otwórz się na potrzeby innych, a wtedy zbudujesz wspaniałe ognisko miłości we Wspólnocie.
— Buduj Wspólnotę wiarą, uczynkami miłosierdzia i modlitwą.
— Rób uczynki miłosierdzia, a nie tylko dobre wrażenie.
— Bądź odważny i broń Kościoła oraz rodziny.
— Nie narzekaj na starość i trudne czasy, ale z uśmiechem i radością nieś nadzieję i miłość innym.

Czy obecnie Wspólnota  prawdziwie żyje i czy  buduje  relacje —   zapytaj więc sam  siebie według jakich  zasad  funkcjonuje?

- Czy  jesteśmy oczami  i  uszami Boga, aby widzieć i słyszeć potrzeby innych? Czy  może nasze oczy są  zamknięte,   a  uszy jakby  nie  były nasze, albo są pourywane?

- Czy  jesteśmy przedłużeniem rąk i  nóg Boga, aby wyjść potrzebom innych  naprzeciw? A  może mamy ręce  podniesione  w  górę —  na  znak,  że  się  poddajemy, a  po  nogach  tylko  ślady  pozostały?

- Czy otwieramy  się na  potrzeby  innych,  czy może  uważamy,  że  my  sami  mamy  ich  zbyt  wiele?

- Czy  więc budujemy  miłość we Wspólnocie?

- Czy  budujemy  Wspólnotę uczynkami miłosiernymi       i świadectwami —  żyjąc  słowem  życia?  A  może tylko wiara,  nadzieja  i modlitwa  nam  pozostały ?  – Oby wytrzymały  próbę  czasu.

-  Czy  robimy  uczynki  miłosierdzia, czy  robimy  raczej   dobre  wrażenie?

- Czy  uskuteczniamy  cierpiętnictwo  i  narzekanie?

-  Czy  uważacie, że nadszedł  czas na zmiany!

Opracowała   Teresa  Świderska